Categorie archieven: Management

Stephen Covey: Time Management

7-habits-of-highly-happy-people1Stephen Covey beschrijft in zijn boek The Seven Habits Of Higly Effective People dat je het beste je prioriteiten zo kunt stellen dat je je zoveel mogelijk bezig houdt met belangrijke zaken die níet urgent zijn. Om dat te begrijpen heeft hij een matrix ontwikkeld, waardoor het direct duidelijk wordt.

Het is een invulling van de tweede habit, first things first. Klik hier voor ‘houd de zaag scherp’hier voor de ‘doorbraak’‘doelen stellen’,  van afhankelijk naar onafhankelijk’‘moeten versus kiezen’‘overtuigingen en doorbraken’ en hier voor ‘zijn gedachtengoed’ voor eerdere blogs over Stephen Covey.

De Time Management Matrix

Hij noemt deze matrix de time management matrix. Er zijn twee assen, waardoor er vier vlakken ontstaan. De ene as geeft de mate van belangrijkheid aan, dus van heel belangrijk tot onbelangrijk, de andere as de urgentie, dus van heel urgent tot niet urgent. Lees verder Stephen Covey: Time Management

How Do You Eat The Elephant….? 4 en slot

Of, waarom (veel) (grote) automatiseringsprojecten mislukken

Vierde deel en slot.

ICT1Waarom gaan zoveel automatiseringsprojecten mis, vroeg ik in de drie vorige blogs af? Ik denk dat het te maken heeft met de omvang ervan. In een viertal blogs wil ik dat aan u uitleggen. Dit is de vierde en tevens slot.

De voorgaande blogs

In de drie voorgaande blogs beschreef ik de totstandkoming, de start van een automatiseringsproject en de jaren van programmeren en testen.  Lees verder How Do You Eat The Elephant….? 4 en slot

How Do You Eat The Elephant….? 3 van 4

Of, waarom (veel) (grote) automatiseringsprojecten mislukken

Derde deel: misplaatst optimisme

ICT1Waarom gaan zoveel automatiseringsprojecten mis, vroeg ik in de twee vorige blogs af? Ik denk dat het te maken heeft met de omvang ervan. In een viertal blogs wil ik dat aan u uitleggen.
Dit is het derde deel: misplaatst optimisme.

In de twee voorgaande blogs beschreef ik de totstandkoming en de start van een automatiseringsproject.

De conclusie van de eerste blog (lees het hier) was dat tijdens de plannenmakerij tot aan de kick-off alles goed verliep.

In de tweede ging (lees het hier) er al van alles fout. Aanpassingen aan het ontwerp kunnen niet meer plaatsvinden (anders krijg je bewegende doelen) maar worden toch gedaan. Er is te weinig tijd om dat wat in fasen wordt opgeleverd te reviewen en men begint op de plannen te uit te lopen. Ook worden delen die verderop in de tijd gepland staan weggeschoven of men besluit ze helemaal niet meer te gaan doen, zoals delen van de programmering en delen van het testen.

De druk wordt steeds hoger

De druk wordt hoger en hoger, want men loopt naar verluidt behoorlijk achter. Iedereen Lees verder How Do You Eat The Elephant….? 3 van 4

How Do You Eat The Elephant….? 2 van 4

Of, waarom (veel) (grote) automatiseringsprojecten mislukken

Tweede deel: bewegende doelen

ICT1Waarom gaan zoveel automatiseringsprojecten mis, vroeg ik in de vorige blog af? Ik denk dat het te maken heeft met de omvang ervan. In een aantal blogs wil ik dat aan u uitleggen.
Dit is het tweede deel: bewegende doelen.

In de eerste blog over dit onderwerp ( lees het hier), beschreef ik de plannenmakerij. Een groot automatiseringsproject wordt in de steigers gezet.

Het project gaat van start: het ontwerp is bevroren

Het project is van start gegaan. De eerst mijlpalen worden gehaald, men is binnen budget. Lees verder How Do You Eat The Elephant….? 2 van 4

How Do You Eat The Elephant …..? 1 van 4

Of, waarom (veel) (grote) automatiseringsprojecten mislukken

Eerste deel: de plannen

(Over een week volgt deel twee. In deel vier, slot, volgt het antwoord op de vraag hoe je de olifant op eet)

ICT1Waarom gaan zoveel automatiseringsprojecten mis? Ik denk dat het te maken heeft met de omvang ervan. In een aantal blogs wil ik dat aan u proberen uit te leggen.
Dit is het eerste deel: wat er goed gaat.

Lees verder How Do You Eat The Elephant …..? 1 van 4

Houd de zaag scherp!

7-habits-of-highly-happy-people1Tegen het eind van mijn werkzame leven in loondienst ging ik met wat collega’s naar een zogeheten ‘Houd de zaag scherp!’-sessie van het Stephen Covey Instituut in Amersfoort. Stephen Covey is vooral bekend van zijn boek ‘De Zeven Eigenschappen Van Effectief Leiderschap’, kortweg The Seven Habits. Ik heb daar al diverse keren over geblogd, zie de blogs over Stephen Covey, Zijn GedachtengoedDoelen stellenVan Afhankelijk Naar OnafhankelijkDe DoorbraakMoeten Versus KiezenOvertuigingen en Doorbraken. Lees verder Houd de zaag scherp!

Live your Dream!

Onlangs nam ik afscheid van mijn bedrijf, een bedrijf actief op pensioenfondsgebied. Sinds april 2014 werk ik er niet langer, na bijna twaalf jaar. Er werd voor mijn afscheid van alles georganiseerd. Afscheid van de klanten, aandeelhouders, commissarissen, enzovoort.  Ook nam ik vanzelfsprekend afscheid van mijn collega’s.

Lees verder Live your Dream!

Doelen stellen

Bent u ooit wel eens in aanraking gekomen met de kracht van bewuste intentie? Je wilt iets en door het willen, gebeurt het? De wil iets te kunnen, iets neer te zetten of te bereiken? Ik heb voor u het verhaal van Ron Zwerver, een volleyballer op Olympisch niveau.
Hij nam zich voor om met zijn team en een aantal mensen er omheen, Olympisch goud te winnen. In Barcelona 1992. Alles werd ten behoeve van dit doel in het werk gezet. Het was de Seven Habits van Stephen Covey in alle hevigheid actief.

Lees verder Doelen stellen

Van Berkel’s Patent…., ellende zonder end!

Het is 1978. Ik werk bij weegschalenfabrikant Van Berkel’s Patent. Een gerenommeerd en beursgenoteerd bedrijf met een lange geschiedenis. Even tussendoor, als er werd gebeld en de receptie antwoordde: ‘U spreekt met Van Berkel’s Patent,’ dan werd en aan de aan de andere kant door een boze klant geroepen: ‘ellende zonder end!’
Ik ben trainee. Dat wil zeggen dat ik op allerlei afdelingen te werk wordt gesteld. Zo heb ik in de Vlaardingse vestiging gewerkt en op verscheidene afdelingen in Rotterdam. Echte industrie. Echte fabrieken.
Ik werk op het kantoor en af en toe ook in de fabriek. Ik leer veel. Om te beginnen dat ik niets kan, maar ook bijvoorbeeld het verschil tussen de fabrieksmensen en de kantoormensen, blue collar en white collar. De blue collars maken grappen over de white collars. Bijvoorbeeld over hoe iemand een mapje vasthoudt. Daaraan kun je zien of hij van kantoor of van de fabriek is. Houd je een mapje tegen je zij aan en omhoog naar boven gericht, dan ben je duidelijk van kantoor. Als je van de fabriek bent, houd je het mapje naar beneden gericht, langs je benen. De mannen doen het voor en stappen parmantig kantoormensen nadoend door de fabriek. Ik word getolereerd, ze weten niet wat ze met me aan moeten.
Maar nu over de business en de ontwikkeling daarin. Ik zie en leer hoe een bedrijf in korte tijd weggevaagd kan worden. Van Berkel is een kwaliteitsnaam. Het staat al decennia lang voor ontwikkeling van hoogwaardige mechanische weegtechniek. Er worden weegbruggen ontwikkeld, die bijvoorbeeld vrachtwagens tot 100 ton ijkwaardig (zie voetnoot) kunnen wegen. Ook worden hopperweegschalen ontwikkeld die tonnen aan graan kunnen verstouwen. Op een wat kleinere schaal fabriceren ze onder meer vulinstallaties voor olietonnen. Deze installaties kennen een zogeheten ‘pneumatische afslag’. Dat gaat als volgt: de lege ton rolt op een lopende band en stopt  op een weegschaal, die een onderdeel van de band is. Daar wordt de ton gevuld en terwijl het gewicht toeneemt, loopt de wijzer van de weegschaal op. Na enige tijd, als de ton bijna vol is, gaat de wijzer door een klein luchtstroompje. Dat stroompje wordt onderbroken en daardoor stopt het vullen. De ton tolt door. Adembenemend!
Daarnaast zijn er natuurlijk weegschalen voor winkels. Het kleinere werk met de hogere marges. En ook hier geniet Van Berkel een grote naam.
Dit alles gaat vele decennia goed. Succesvol. Totdat de elektronica zijn intrede doet. Eind jaren zeventig komen er digitale oplossingen die veel preciezer wegen. Er zijn bepaalde verhoudingen die door het IJkwezen als ijkwaardig geaccepteerd worden (zie voetnoot). Dat verandert door de komst van Japanse modellen. Net als met auto’s kunnen de Japanners veel goedkoper offreren. Met dezelfde of betere kwaliteit. Ook Philips meldt zich in de markt. Traditionele aanbieders als Van Berkel hebben hier geen antwoord op. Er komen wel elektronische varianten, maar het is op een paar modellen na too little too late. Van Berkel gaat verlies maken en voor een beursgenoteerde onderneming kan dat niet te lang duren. Het roemruchte bedrijf wordt overgenomen, doorverkocht en weer overgenomen. Alleen de naam  leeft voort…..
Later leerde ik op de business school in Lausanne dat hier de business definition verandert: van mechanische weegschalen naar electronica, een compleet andere markt. Het is moeilijk voor een bedrijf dat in te zien, laat staan daar vervolgens naar te handelen.
————
De uitdrukking “ijkwaardig” houdt in dat de weegschaal aan wettelijke keuringseisen voldoet om te worden gebruikt bij het bepalen van de gewichtsgerelateerde verkoopprijs van een producthoeveelheid. Bijvoorbeeld: een weegbereik van 30 kg wordt in 3000 schaaldelen van 10 gram onderverdeeld. Schaalverdelingen worden altijd gekozen met de waarden 1, 2 of 5. Dus: 10 g, 20 g of 50 g, of 0,1, 0,2 of 0,5 kg, enzovoort. Op de opschriftenplaat van een weegschaal wordt dit aangegeven bijvoorbeeld als: e = 10 g. Zie ook: http://www.engels-weegtechniek.nl/info/ijkw.htm en http://www.weegtechniek.nl/pages/product_help.php.