Toen ik eenmaal als jurist afgestudeerd was, bleek al snel dat ik niets kon, niets wist, naar mijn idee niets van belang deed of toevoegde – waar ik toen werkte (Van Berkel’s Patent) – en ook niet wist wat ik wilde. Ik wist slechts dat ik het bedrijfsleven in wilde en naar het buitenland.
Op 1 september 1978 begon mijn werkzame leven. Na zes jaar studie, onderbroken overigens door anderhalf jaar militaire dienst als reserve-officier van de Cavalerie, eigenlijk ook werk, ging ik, zes dagen vóór mijn afstuderen, bij Van Berkel’s Patent aan de slag. Van Berkel was een middelgroot, van oorsprong Rotterdams, multinationaal, beursgenoteerd bedrijf dat weegschalen en snijmachines vervaardigde en over de hele wereld verkocht.
Lees verder Mijn eerste baan (1): op de werkplaats
Zonder mijzelf op de borst te willen slaan, zou ik een rubriek willen beginnen waarin ik mijn werkzame leven beschrijf. Zoals alle posts in deze blog, schrijf ik ook nu weer in de eerste plaats voor mijzelf. Ik vind het leuk om te schrijven, mijn gedachten op ‘papier’ te zetten en dingen vast te leggen. Steeds weer op zoek naar nieuwe onderwerpen en inspiratie. Wie weet heeft iemand anders er ook nog wat aan.
Het doet denken aan de rubriek ‘Een Near Miss’ en alle posts over Stephen Covey.
Lees verder Mijn werkzame leven
Het is bijzonder hier. Ik zit in eetcafé de Pleats in Woudsend. Te eten. Aan het tafeltje naast me zitten ruziënde mensen. Hij is volgens mij van een lemsteraak die ik geregeld met huurders zie varen.
Een ontluisterende ervaring met de lokale overheid van Amsterdam in het afgelopen half jaar, dat overkwam mij. Een ervaring die mij deed realiseren hoe zwaar de Groningers in het Noorden het hebben. De ervaring deed zich voor terwijl ik onlangs een kleine anderhalf jaar in het centrum van Amsterdam woonde.
Afgelopen zondag kreeg ik samen met Jolanda de gelegenheid een dagje mee te zeilen vanaf Scheveningen op een boot die met de Volvo Ocean Race had meegedaan. Het bleek de aloude Silk Cut van de voorganger van de Volvo Ocean Race de zogeheten Withbread Round The World Race, u weet wel, die race die Conny van Rietschoten in de jaren zeventig tweemaal won met zijn twee Flyers.
De windverwachting was slecht Bft 3, dus onze verwachting was dat het een rustig dagje zou worden …
Laatst sprak ik met een goede vriendin over het feit dat ik terugkijkend op mijn leven mij medeverantwoordelijk voel voor de puinhoop in de wereld. Ik heb veertig jaar gewerkt en nog langer bij verkiezingen gestemd. Ik werkte aldus mee aan, opereerde in en stemde voor een wereld die er nu soms grimmig uitziet. Je leest en hoort voortdurend dat we achterop raken, dat het vertrouwen afneemt, dat onze instellingen falen, dat we niet willen veranderen ten behoeve van het algemeen belang.
Het KLM en Air France gebeuren van de laatste weken en meer in het bijzonder de ‘machtsgreep’ van de Nederlandse staat bij de holding Air France/KLM bracht mij terug naar de periode 2000 en 2001, toen ik zelf intensief met de Fransen te maken had. Het was tijdens de beginjaren van Euronext, de beurs die ontstond uit de fusie tussen de beurzen van Amsterdam (AEX), Brussel en Parijs. Een lastig stelletje, die Fransen (en de Belgen trouwens ook).
Ook nu weer een ‘near miss’. Het is de zesde in een reeks. Ook nu weer over een avontuur met mijn vader en de boot, een gaffel getuigde Scheldeschouw van negen meter. Het was 1967, we waren op de terugweg van onze zomervakantie met de boot naar de Duitse Wadden. We hadden het tot Norderney gebracht. En weer terug.
Je zit voor de tv, bijvoorbeeld op zondagavond, bord op schoot. Je ziet de samenvattingen van de eredivisiewedstrijden. De commentator doet zijn verhaal alsof het ook voor hem een nieuwe, live wedstrijd is. Dat is misschien ook zo. Wij, televisiekijkers van de samenvattingen, vallen midden in zijn presentatie.
Totdat de samenvattingen van de samenvattingen van de zaterdagavond- en vrijdagavondwedstijden aan de beurt zijn. We kunnen dan al niet meer verrast worden, want die uitslagen hebben al in de krant en elders gestaan. Dan gaat de commentator helemaal los. Ziehier een greep uit de mogelijkheden waar hij uit kan putten om het verhaal over doelpunten die zijn gevallen niet eentonig te laten zijn. Ik heb altijd het idee dat hij zo’n lijstje naast zich heeft en de lijst gewoon afloopt.