Onlangs zag ik een televisie programma over Leo Beenhakker, een voormalige voetbaltrainer. Hij blikte terug op zijn carrière als voetbaltrainer. Mij viel in het bijzonder op zijn opmerking die hij over zijn pensioenring uitsprak: als hij ’s avonds op zijn telefoon kijkt en ziet hij dat niemand gebeld heeft. Dat vind ik een interessante waarneming. Want hoe ga je, als je langzaam maar zeker afstand van je functies doet, daarmee om?
De lease Mercedes van Jolanda is aan zijn termijn toe. Dat wil zeggen, als ze besluit om mee te doen aan het duurzaamheid beleid van haar bedrijf. In het kader van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO), zou ze een volledig elektrisch rijdende auto kunnen kopen, in plaats van zoals al een reeks van jaren, een hybride. Er is nog steeds een behoorlijk fiscaal voordeel te behalen, mits de auto volledig elektrisch is.
Het is vijftig jaar geleden dat langspeelplaat Abbey Road van The Beatles uitkwam en niet veel later kocht ik hem zelf.
Ik heb daadwerkelijk de opwinding van bijna elke nieuwe plaat van The Beatles – elpee of single – meegemaakt. Bijna vanaf het begin. Dus platen als All My Loving, Help, We Can Work It Out, Good Day Sunshine, Lady Madonna, Hey Jude, enzovoort, enzovoort. We volgden de top-40, fietsen iedere donderdagmiddag langs Discofiel, de plaatselijke platenzaak, voor het meest recente exemplaar. Wie stond er op één en wat was er van onze favorieten geworden? Dat was de vraag die ons bezig hield.
Op de hoek Industrieweg, zesde Industriestraat was de Van Berkel fabriek in Vlaardingen gevestigd. De fabriek fabriceerde zware weegapparatuur. Ik was er eind 1978 werkzaam. Ik leerde er het verschil tussen wat we zijn gaan noemen ‘white collar workers’ en ‘blue collar workers’, respectievelijk kantoormensen en mensen van de werkvloer. Men liet mij zien dat een kantoormedewerker een mapje in de hand houdt, met de map naar boven gericht, de blue collar daarentegen draagt het met de map wijzend naar beneden. Ik vond het in eerste instantie grappig, maar de mensen op de werkvloer namen dit heel serieus. Ik ben er sindsdien altijd op blijven letten.
Hoeveel mensen hebben een economische wet die naar hen is vernoemd? Charles Goodhart is er één van. De wet van Goodhart stelt dat als een maatstaf het doel wordt, die maatstaf al snel niet meer effectief is. Middel wordt doel.
Toen ik eenmaal als jurist afgestudeerd was, bleek al snel dat ik niets kon, niets wist, naar mijn idee niets van belang deed of toevoegde – waar ik toen werkte (Van Berkel’s Patent) – en ook niet wist wat ik wilde. Ik wist slechts dat ik het bedrijfsleven in wilde en naar het buitenland.
Op 1 september 1978 begon mijn werkzame leven. Na zes jaar studie, onderbroken overigens door anderhalf jaar militaire dienst als reserve-officier van de Cavalerie, eigenlijk ook werk, ging ik, zes dagen vóór mijn afstuderen, bij Van Berkel’s Patent aan de slag. Van Berkel was een middelgroot, van oorsprong Rotterdams, multinationaal, beursgenoteerd bedrijf dat weegschalen en snijmachines vervaardigde en over de hele wereld verkocht.
Lees verder Mijn eerste baan (1): op de werkplaats
Zonder mijzelf op de borst te willen slaan, zou ik een rubriek willen beginnen waarin ik mijn werkzame leven beschrijf. Zoals alle posts in deze blog, schrijf ik ook nu weer in de eerste plaats voor mijzelf. Ik vind het leuk om te schrijven, mijn gedachten op ‘papier’ te zetten en dingen vast te leggen. Steeds weer op zoek naar nieuwe onderwerpen en inspiratie. Wie weet heeft iemand anders er ook nog wat aan.
Het doet denken aan de rubriek ‘Een Near Miss’ en alle posts over Stephen Covey.
Lees verder Mijn werkzame leven
Het is bijzonder hier. Ik zit in eetcafé de Pleats in Woudsend. Te eten. Aan het tafeltje naast me zitten ruziënde mensen. Hij is volgens mij van een lemsteraak die ik geregeld met huurders zie varen.
Een ontluisterende ervaring met de lokale overheid van Amsterdam in het afgelopen half jaar, dat overkwam mij. Een ervaring die mij deed realiseren hoe zwaar de Groningers in het Noorden het hebben. De ervaring deed zich voor terwijl ik onlangs een kleine anderhalf jaar in het centrum van Amsterdam woonde.