Tag archieven: Reizen

Een ‘Near Miss’ 14, verdwaald in Beijing

In de rubriek ‘A Near Miss’ dit keer een geval waarbij ik in nachtelijk Beijing verdwaalde.

Gedurende maart 2011 was ik op vakantie in China. In mijn eentje, op bezoek bij een oude vriend die voor zijn werk al een paar jaar in Beijing woonde. Ik blogde er al eens over, in verband met mijn bezoek tijdens die vakantie aan China’s beroemde, voormalige hoofdstad Xian. Tegenwoordig is Xian een toeristische trekpleister vanwege het in de jaren zeventig ontdekte ‘terracotta leger’.

Chinese tekens

Lees verder Een ‘Near Miss’ 14, verdwaald in Beijing

De Vendée

Slechts tweemaal eerder ben ik hier geweest. In de Vendée, een streek in Frankrijk aan de Atlantische kust, ingeklemd tussen in noorden Bretagne en in het zuiden de Dordogne. La Rochelle is een bekende havenstad in de buurt.


De eerste keer was iets meer dan vijftig jaar geleden. Op mijn achttiende bezocht ik samen met mijn moeder voor het eerst en voorlopig ook voor het laatst mijn familie in de Vendée. 
We verbleven in het huis van de oudere zuster van mijn moeder. Met ons brachten ook hun broer (mijn oom) en zijn vrouw de vakantie in de Vendée door.

Franse meisjes

Lees verder De Vendée

Mauritius, een tropisch paradijs

We waren onlangs met vakantie op Mauritius, een tropisch eiland in de Indische Oceaan en oostelijk van Madagaskar. Ontstaan rond tien miljoen jaar geleden uit vloeiende lava, barstend uit onderzeese vulkanen. Alweer zeven miljoen jaar is de vulkaan niet meer actief is geweest. 

Zuidelijk

Tot onze verrassing bleek het eiland veel zuidelijker te liggen dan verwacht: ter hoogte van Zimbabwe. Ga je op die breedte de wereld rond, dan kom je langs noordelijk Australië  en Rio de Janeiro. 

Aangenaam

Lees verder Mauritius, een tropisch paradijs

Een ‘near miss’ (5)

Tijdens de memorabele vaartocht met mijn vader van Nederland naar Engeland in 1969 gebeurde er niet alleen wat ik in twee eerdere Near Misses besprak (we voeren met grote snelheid bijna op een boei – Near Miss 1 – en we verdwaalden op het Kanaal – Near Miss 3. Er gebeurde tijdens die tocht nog een bijna ongeluk. Tijd voor Near Miss 5 dus (zie voor de linkjes, onderaan deze blog).

Niet de eerste keer…

Lees verder Een ‘near miss’ (5)

Een ‘near miss’ (3)

Al eerder schreef ik over de bijna ongelukken (near misses) die ik met mijn vader vooral aan boord aan onze zeilboten beleefde. Zie onderaan deze blog voor de verwijslinkjes. Deze keer gaat het over dezelfde zeilvakantie waarbij we eerder al twee near misses hadden meegemaakt. Eén daarvan heb ik reeds aan deze blog toevertrouwd.

The Solent

We voeren naar the Solent, het water tussen het vaste land, de Zuidkust van Engeland en Ilse of Wight. Lees verder Een ‘near miss’ (3)

Een ‘near miss’ (2)

Al eens eerder blogde ik over een near miss, een bijna ongeluk. Zie mijn blog ‘Een near miss’ tijdens het zeilen op de Solent. Het linkje staat onderaan deze blog.
Nu een relaas over een avontuur uit mijn vroege jeugd, toen de watersport mij nog onbekend was: onze caravan vakanties.

Avontuurlijk

Mijn vader liep, avontuurlijk als hij was, voorop met allerlei vormen van vakanties. Lees verder Een ‘near miss’ (2)

Een Reünie in Appenzell, Zwitserland

In 1981 studeerde ik voor een MBA het hele jaar aan de business school van Lausanne in Zwitserland. Tegenwoordig heet het instituut IMD, toen IMEDE.
Het was een zeer internationaal gezelschap waarin ik was terechtgekomen: in totaal zevenenveertig studenten, vijfentwintig nationaliteiten. Drie Nederlanders, twee Denen, twee Duitsers, een Fransman, twee Engelsen, een aantal Italianen, een Portugees, een aantal Zwitsers, een Israëliër, vijf Amerikanen, vijf Indiërs, iemand van Sri Lanka, Singapore, Maleisië, Brazilië, Argentinië, Uruguay, enzovoort. Niemand uit Africa overigens. Zeker niet uit Zuid-Afrika. Dat land werd in die tijd door zijn Apartheidsregime geboycot. Er was ook een politieke vluchteling bij, een voormalig Hongaar. In die tijd, voor de val van de muur, kon hij niet terug naar Hongarije. Nu is hij weer gewoon Hongaar.
Het was een intensief jaar en het schiep een band.
De band was zodanig dat we vervolgens elke vijf jaar bijeen kwamen, met uitzondering van het derde lustrum. Om de een of andere reden is het toen niet gelukt om het vijftien-jarig bestaan te vieren. Maar voor het overige neemt de intensiteit van de band vooral toe. Aanvankelijk waren de reünies in Lausanne zelf (1986, 1991 en 2001), daarna gingen we naar andere plaatsen: 2006 (vijfentwintig jaar) in Goa, India, 2008 in Budapest, in 2011, dertig jaar, in Lissabon, in 2012 in Kopenhagen en nu dit jaar in Appenzell, Zwitserland, vlakbij de stad Sankt Gallen in het oosten van Zwitserland.
Als gezegd, waren we met drie Nederlanders. Wij trokken tijdens het jaar zelf, maar ook daarna redelijk vaak met elkaar op, wat tot gevolg had dat we Dutch maffia werden genoemd. Dat werd deze keer versterkt omdat tijdens de reünie de eerste poule wedstrijd van het Nederlands Elftal voor het WK in Brazilië was, namelijk tegen Spanje. De wedstrijd was legendarisch, het werd immers tegen de verwachting in maar liefst 5-1 voor Nederland. Het gevolg was dat wij de helden van de reünie waren. Alsof we zelf deze prestatie hadden geleverd.
Niettemin is Appenzell een reisje waard: het is een klein Zwitsers kanton – eigenlijk zelfs een ‘half-kanton’, want het is opgedeeld in Appenzell Innerhoden en Appenzell Ausserhoden, in totaal niet meer dan zo’n 15.000 mesnen. Het heeft een prachtig en vriendelijk, lieflijk eigenlijk  berglandschap met eeuwenoude tradities, waaronder natuurlijk het jodelen. Daarnaast is Appenzell bekend om zijn democratische verschijningsvorm: eens per jaar wordt over lokale zaken op de Landsgemeindeplatz door middel van hand opsteken gestemd. Sinds 1990 mogen zeer tegen de zin van de mannen – want opgelegd door de federale overheid – ook vrouwen stemmen.

Volgend jaar gaan we naar Israël.