Enkele zaterdagen geleden was het weer eens zover. We gingen naar theater. Dat is op zich niets bijzonders, we doen dat wel vaker. Wat bijzonder was, deze keer ging het om ballet en wel in het nieuwe danstheater van Den Haag, het kortgeleden geopende Amare. Ik wilde het theater graag van binnen zien en dan zul je eraan moeten geloven, het wordt een balletavond.
Hier eens een ander geluid dan al het nieuws over het Corona-virus. Want net voor zijn uitbraak in Europa en Nederland, gingen wij niets vermoedend naar The Cavern Beatles. Een week later was alles gesloten!
Kenners weten meteen dat The Cavern de Liverpoolse kelder is waar The Beatles in 1962 ontdekt werden. The Cavern Beatles is een imitatie groep, zoals er zo vele zijn, The Fab Four, The Wanna Beatles, The Analogues en vele, vele anderen. Gisteren speelden dus The Cavern Beatles in het overvolle World Forum in Den Haag en wat een succes was dat!
Rond Pasen dit jaar gingen we naar Jesus Christ Superstar. Oorspronkelijk een film, maar later ook als musical uitgevoerd. Eind maart en begin april was de musical uitvoering in AFAS Live, voorheen Heineken Music Hall. Het bijzondere was dat de oorspronkelijke zanger, Ted Neeley, net als in 1973 weer als Jesus figureerde. Hij was duidelijk ouder, veel ouder (45 jaar ouder maar liefst) en z’n stem was misschien wat ijler – je hoort duidelijk dat het iemand is die wat ouder is – maar hij zong weer fantastisch, net als voorheen, ook de hele hoge noten. Op zijn, ik schat, 75ste!
Cassette bandje
De hele dag heb ik in Londen rondgelopen, helemaal naar de Tower Bridge en terug (dat er een metro was, had niemand mij verteld en ook kwam ik stom genoeg niet op het idee!). Niettemin ben ik blij bovengronds te zijn gebleven zodat ik alles van deze overweldigende stad als het ware kon ‘inademen’.
Daarna, na bij Shell aangenomen te zijn, zijn er vele, vele keren zowel zakelijk als privé geweest. Als het zakelijk was, was het soms maar voor een dag. Waar ik m’n afspraak ook had en hoe druk het programma ook was, ik liep iedere keer toch ook even een rondje door de Streets Of London, om de wereldse en Londense sfeer met z’n speciale taxi’s en dubbledeckers te proeven. 
We bezochten de gebruikelijke bezienswaardigheden, zoals St. Pauls Cathedral, Piccadily Circus, Buckingham Palace, Covent Garden, The Big Ben, enzovoort. Rijden met de Underground, the tube, naar de beroemde warenhuizen, als Harrods en Fortnum & Mason. Dit laatste was vooral leuk voor mijn dochters want zij wilden vooral shoppen. Met mijn zoon Bart zijn we speciaal naar een aantal voetbal stadions gegaan: Arsenal en Wembley Stadium. Een belevenis!
Ook zaten er altijd een of twee musicals in het pakket. We bezochten de prachtigste theaters. Ze deden me denken aan de Koninklijke Schouwburg in Den Haag maar dan gezellig tussen de Engelsen. Zo zijn we naar The Phantom Of The Opera (Her Majesty’s Theatre) gegaan, Starlight Express (Apollo Victoria), als gezegd, We Will Rock You (Dominium), Mama Mia (Prince of Wales Theatre) en nog een vele andere. Iedere keer was het een feest.