Tag archieven: VS

Elvis, the King of Rock

Ik ben een enorme fan van Elvis Presley. Ik ben dat pas op wat latere leeftijd geworden. Dat dit zo laat kon ontstaan komt simpelweg omdat er in mijn jeugd weinig tot geen Elvis op de radio werd gedraaid. Na 1968 werd het enige dat van Elvis te horen was, gedraaid op Radio Veronica.
In de tijd dat de The Beatles de wereld met beatlemaniabestormden (1963 – 1966), maakte Elvis stompzinnige films, de een nog slechter dan de andere. In 1968 stopte hij daarmee, gedesillusioneerd en kwam terug met de opmerkelijke televisie comeback special. Een buitengewone en bijzondere performance. Een must see. Daarna kwamen er twee hits, In The Ghetto en Suspicious Minds en die werden af en toe op Radio Veronica gedraaid. Na de comeback special trad hij tot zijn dood in 1977 regelmatig op. Daar zijn prachtige dvd’s van. Sommige zijn een weerslag van zijn adembenemende performances. Zie de link naar Suspicious Minds op You Tube: 

http://www.youtube.com/watch?v=SBmAPYkPeYU

Ze zijn om allerlei redenen adembenemend. Te beginnen met Elvis z’n prachtige stem, zuiver, hard en zacht tegelijk en diep. Tijdens een uitzending van de Top 2000 á go go met Mathijs van Nieuwkerk in het een of andere café, werden een aantal uitvoeringen van On Blueberry Hill van onder andere Fats Domino gedraaid. Ook de uitvoering van Elvis kwam langs. Een ‘wouw’ ging door de kroeg!

Daarnaast steelt hij de show. Wervelend. Prachtige bewegingen. Voor vrouwen lijkt mij dat buitengewoon om te zien, zeer sensueel. Voor mannen geldt, als ik voor mezelf spreek, dat het opzwepend is.
Met veel aandacht voor de fans. Dat is nu niet meer voor te stellen. Als je de opname van zijn concerten uit 1970 in Hawaii ziet bijvoorbeeld, dan neemt hij uitgebreid de tijd om van de fans bloemen, zakdoeken en zoenen in ontvangst te nemen. Onvoorstelbaar. Hij zou nu van het podium gesleurd worden!

Een relatief onbekend terrein waar Elvis actief op is geweest, is gospel. Ik heb ergens gelezen dat Elvis na afloop van zijn optredens, zich met zijn band en achtergrondkoor terugtrok en tot diep in de nacht gospels zong. Ook daar zijn cd’s van. Daar moest ik meer van weten. Via iTunes heb ik uiteindelijk wat van die muziek en opnames weten te bemachtigen. In een woord fantastisch! Wat een muziek, rock en gospel vermengd, echt prachtig.

Elvis is helaas veel te vroeg overleden. Hij overleed aan overmatig medicijngebruik. Uppers en downers. Hij werd slechts 42 jaar! Gelukkig leeft zijn muziek voort.

Een linkje van iemand die zo vriendelijk was het in het commentaar te zetten.
http://www.youtube.com/watch?v=yNhO9Sw_OjQ

Publix, een Amerikaanse supermarkt keten

We waren weer op bezoek in Florida. Ik heb daar al eens een blog over gepost (maart 2012). We hebben in Florida een huis dat we verhuren (zie http://www.trafalgar-rose.com/ en http://www.micazu.nl/vakantiehuis/trafalgar-rose-de-droom-vakantievilla-10626/).
 
Wat opvalt in Amerka is onder andere de supermarkt. Ik ben daar erg enthousiast over. Om allerlei redenen. Om te beginnen zijn er talloze supermarkten. Ze zijn vaak ‘verborgen’ in een grote shopping mallaan de highway, met allerlei andere winkels er omheen. Zoals kleine en grote restaurants, fastfood ketens, drugstores, nail studio’s, tuinspullen, bloemen en planten en wat dies meer zij. Teveel om op te noemen.
 
We bezoeken onze ‘eigen’, dat wil zeggen dichtstbijzijnde supermarkt, de Publix. De Publix is een enorme supermarkt, een grote hal, met brede paden tussen de schappen. Ruimte is het sleutelwoord. Ze zijn van tien tot tien geopend, nergens zie je kratten met aan te vullen spullen. Alles ligt er netjes en schoon bij.
Het is niet alleen maar een supermarkt, het is veel meer dan dat: er is een apotheek, een restaurant, ze verkopen allerlei andere zaken, zoals tv’s, boeken, planten, fototoestellen, enzovoort.
 
Maar laten we bij het begin beginnen: je komt aanrijden, ruimte alom en vele brede parkeerplaatsen waar je niet voor hoeft te betalen en ook nog eens  vlakbij de ingang. Bij de entree staan niet alleen (gratis) winkelwagens maar ook met opgeladen accu’s uitgeruste invalide wagentjes. 
 
Je gaat naar binnen en ziet aan de rechterkant een complete bakkerij met vers brood. Iets verderop is een slagerij en wat daar opvalt, afgezien van de vriendelijkheid van het bedienend personeel, is dat ze allemaal haarnetjes en handschoenen dragen. Buitengewoon hygiënisch.
 
We slenteren langs een enorme groeten-afdeling, een sushi afdeling met ter plekke vers gemaakte sushi. We vervolgen onze weg langs de talloze ruim opgezette schappen. Om de paar meter hangen kleine hebbedingetjes voor een impuls aankoop aan de schappen. Hebbedingetjes die nuttig zijn: variërend van kurkentrekkers tot, handige flesopeners voor oudere mensen met minder kracht in hun handen, tot doekjes, mesjes, fussy fingers om computer schermen te reinigen, enzovoort.
En wat een gigantische hoeveelheid aan producten en veelheid aan keuzes: pindakaas, bijvoorbeeld is er in alle soorten en maten, rijen achter en boven elkaar. Zo ook de ketchup, kruiden, cornflakes, drinkwater, frisdranken, noem maar op. Dat is prima, zoveel te kiezen, alleen je vraagt je af of ze ze het wel allemaal verkopen. En op tijd. Tien mijl verderop is er namelijk weer precies zo’n winkelcentrum met een Publix.


Bij de kassa aangekomen, worden de aankopen gescand en door de  kassière zelf of een hulpje in plastic zakken gedaan. Een buitengewoon efficiënt gebeuren. De plastic zakken worden vervolgens in de winkelwagen gezet en die rijd je naar de auto. De zakken gaan in de achterbak en weg ben je, de highway op, op weg naar huis. 
 

Of eerst nog even langs Starbucks voor een cappuccino onderweg, of een andere drive thru’.