Parijs 13/11, deel 1

Eiffeltoren na de aanslagenWat vind ik van de aanslagen in Parijs? Afschuw, verontwaardiging, wraakgevoelens, angst, strijden om de voorrang. Vooruitblikken waar de volgende klap zou kunnen vallen, theaters, stadions, bibliotheken, zwembaden, tunnels, pleinen, shopping malls, noem maar op, overal kan het gebeuren en alles wat je nodig hebt is slechts één gek die zich om zich heen schietend opblaast.

Religieuze verschillen

Het gaat onder meer om religieuze verschillen: islam versus zogeheten ‘ongelovigen’. Ook Bloedraadbinnen de Islam heb je grote, verschillende stromingen, de soennieten en sjiieten, net als bij ons in Europa vijfhonderd jaar geleden in het christendom: Rooms-katholieken versus protestanten. Wat een strijd is daarover hier te lande en in Europa gestreden! Alva en zijn trawanten van de Inquisitie (Bloedraad)met de 80-jarige oorlog als gevolg. Uiteindelijke won tolerantie het: ‘de tirannie verdreven'(het Wilhelmus, zesde couplet). Men leeft inmiddels vreedzaam tezamen. Ook de paus pleit zelfs voor meer tolerantie jegens andere godsdiensten.

Gepruts

De les uit de geschiedenis is dat tolerantie zich moet ontwikkelen. Dat gaat langzaam en ten koste van veel strijd, bloedvergieten en destructie. Wij, in het Westen, hebben daar eeuwen over gedaan. De landen waar de Islam wordt aangehangen hebben ook zo’n Parijs3ontwikkeling te doorlopen. Maar de aanwezigheid – beter: interventie – van het Westen is een complicatie. Het Westen misgunt andere delen van de wereld het doorlopen van de ontwikkeling die nodig is om als mensheid aldaar stappen te zetten. Aanvankelijk was het kolonialisme, nu allerlei olie- en andere economische belangen, het tonen van ‘leiderschap’, het opruimen van foute regimes, het neerzetten van een democratisch systeem naar ons Westers model, goedbedoeld good guys versus bad guys gepruts.

Desastreus

Alleen al de laatste zestig jaar hebben laten zien welk een gering effect dit gepruts heeft gesorteerd, maar met welke desastreuze gevolgen. Overigens sluit ik daarbij niet de ogen voor wat er door de bad guys in de desbetreffende landen wordt uitgespookt. De meest

Charlie Chaplin
Charlie Chaplin als The Great Dictator (1940)

verschrikkelijke en barbaarse dingen vreten de (dictators van) de regimes uit. Zoveel is duidelijk. Maar wat blijkt keer op keer? Nadat de dictator met behulp van het Westen is verdreven, komt er een andere, meestal ergere voor terug. Van een andere stam en/of religieuze tak. En niet te vergeten, de haat jegens het Westen is weer verder toegenomen.
Elk volk heeft dus recht op zijn eigen ontwikkeling. Helaas ontkomt niemand aan de uitwassen die erbij horen.

Wegwezen

Mijn conclusie is dan ook dat we uit deze landen en streken weg moeten blijven. We hebben er niets te zoeken dan het veroorzaken van ellende. En met die olie komt het wel goed.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *