Onlangs (januari 2015) was er bij de publieke omroep een uitzending over vrijheid van meningsuiting. ‘Mijn vrijheid, jouw vrijheid’ heette de uitzending. De uitzending werd georganiseerd naar aanleiding van de aanslagen in Parijs in januari. U zult begrijpen dat er nogal wat meningen langs kwamen. Hier volgen er enkele. Lees verder Free speech, but…
 |
| Bronnen: NRC, Il Tempo, ANP |
Onlangs was de wedstrijd AS Roma – Feyenoord voor de Europa-League en een week later de return. Niemand spreekt over deze beide wedstrijden zelf, omdat het beestachtige gedrag van de naar Rome meegereisde hooligans alles overschaduwde. Het wangedrag van de Feyenoord fans in het centrum van Rome was bar en boos. Je schaamt je als Nederlander diep. Kennelijk brengen ook wij, als Nederlandse natie, deze mensen voort.
Nadrukkelijk spreek ik over ‘wij’ om aan te geven dat het gedrag van onze landgenoten ons als natie aangaan. Daar gaat deze blog over. Lees verder I Barbari: Excuses aan Rome!
In Den Haag staat sinds 2012 een standbeeld van Nelson Mandela. Daar ben ik blij mee, want de eind 2013 overleden leider van Zuid-Afrika was waarlijk een groot man. Maar niemand weet waar het standbeeld staat! Het staat niet midden op een plein, waar je hem van verre ziet, waar je je auto in de buurt kwijt kunt en waar je om het beeld heen kunt lopen en belangrijke uitspraken van hem kunt lezen. Niets daarvan. Lees verder Het standbeeld van Nelson Mandela is zoek!
Nu het stof is gedaald, kunnen we met wat meer afstand naar de ontstane situatie kijken.
Wat hadden de terroristen bij de aanslagen in Parijs voor ogen? Wat was hun doel?
Als het wraak voor het beledigen van de profeet Mohammed was, is het tegenovergestelde bereikt: vijf miljoen afbeeldingen van de profeet waren een week later wereldwijd het gevolg! Het is net als met Malala: de Pakistaanse Taliban schoten haar een kogel door het hoofd, ze overleefde het wonderbaarlijk en sindsdien is ze de icoon van vrouwenonderdrukking in de moslimwereld, met Nobelprijs voor de Vrede en al. Lees verder Je suis Charley, het stof is gedaald
Deze keer wilde ik over een persoonlijke belevenis vertellen toen ik zo’n drie jaar oud was. De belevenis past in de ontwikkeling van een kind en van de mensheid. Ik blogde daar al eerder over (Zie blog Liefde en dualiteit).
In die blog ging het over de ontwikkeling van de mensheid en de daarin te ontdekken fases. Deze fases doen denken aan de ontwikkeling van de individuele mens: pasgeborene, kind, puber, adolescent, oudere, enzovoort. In vroeger tijden was de ontwikkeling van de mensheid dus ook enige tijd op het niveau van een kind. Net als een kind zich gaandeweg meer bewust wordt, wordt ook de mensheid dat. Het niveau van bewustzijn was in de tijd van bijvoorbeeld Odysseus minder ontwikkeld dan nu.
Onlangs nam ik afscheid van mijn bedrijf, een bedrijf actief op pensioenfondsgebied. Sinds april 2014 werk ik er niet langer, na bijna twaalf jaar. Er werd voor mijn afscheid van alles georganiseerd. Afscheid van de klanten, aandeelhouders, commissarissen, enzovoort. Ook nam ik vanzelfsprekend afscheid van mijn collega’s.
Terwijl ik dit schrijf, ben ik in San Francisco. Daar heb ik samen met Jolanda New Year’s Eve meegemaakt. Dat was een bijzondere ervaring, niet in de laatste plaats omdat we moeite hadden wakker te blijven. Het tijdsverschil met Nederland is negen uur, dus het duurt even voordat je gewend bent.
Mijn honderdste blog (dit is de honderdenvierde) ging over liefde en dualiteit. Dualiteit gaat over tegenstellingen. Man/vrouw, goed/kwaad, oud/jong, droog/nat, enzovoort. In de blog betoogde ik dat wij hier op aarde zijn om deze tegenstellingen te ervaren om uiteindelijk naar liefde (niet zijnde de de romantische) te groeien. Klik hier voor de eerdere blog over liefde en dualiteit.
Woorden zijn als de kleuren van een schilderij. Het papier is het linnen. Ik gaf in een eerdere blog (klik hier) een paar voorbeelden die ik ontleende aan de film Shadows In The Sun. Over een de beschrijving van de zonsondergang en een stomp in de maag. Ook beschreef ik de branding.
Hier volgen nog een tweetal mooie beschrijvingen:
Over de vrouw - waar de acteur in de film verliefd op is: